از حسرت خسرو سینایی تا علاقه اصلانی به ساخت فیلم مولانا
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۸۲۹۸۹
ارد عطارپور در نشست «جام حسنلو» از زنده یاد خسرو سینایی یاد کرد که میخواست فیلمی درباره «رضا عباسی» بسازد و با حسرت ساخته نشدن اثر مورد علاقهاش از دنیا رفت و همچنین عنوان شد که محمدرضا اصلانی مایل است، فیلمی درباره مولانا بسازد اما هیچ حمایتی از او صورت نمیگیرد.
نخستین جلسه از «شبهای مستند موزه سینمای ایران»، با نمایش فیلم «جام حسنلو» با حضور محمدرضا اصلانی کارگردان این اثر ، ارد عطارپور مستندساز و فخرالدین سیدی مستندساز در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موزه سینما، محمدرضا اصلانی کارگردان فیلم «جام حسنلو» در ابتدای صحبتهای خود گفت: زمانی که این فیلم ساخته شد، من بیست و سه ساله بودم. آن زمان طراحی بخش پژوهش در تلویزیون را من و فریدون رهنما انجام دادیم. این بخش را برای موضوع ایرانشناسی پی ریزی کردیم که طرح آن از جانب تلویزیون پذیرفته شد. قرار بر این بود که سینماگران جوان را دعوت کنیم تا از سرزمین مادری خود فیلم بسازند که کیمیاوی از مشهد و تقوایی از جنوب فیلمهایی را مقابل دوربین بردند.
وی با بیان اینکه ما اشیا را میبینیم تا معنا را کشف کنیم، افزود: در فیلم چشمها بیننده را تماشا میکند، چراکه از نظر من بیننده همان حلاج است و سرنوشت او همچنان و در نظامهای سرمایه داری برای بشر رخ میدهد. نباید به اشیا تصوری همچون برده داشت. چراکه این جام زنده است و سخن خاموشی دارد که باید کشف شود. این جام خود دارای داستان است بنابراین میتوان آن را به داستانهای دیگری نیز نسبت داد. برای همین، در ابتدای فیلم صداهایی از زندگی روزمره شنیده میشود. این جام مربوط به تاریخ گذشته نیست و برای امروز است. نسبت گذشته با زمان حال منقطع نیست بلکه زمان حال تجمیعی از گذشته است. آینده نیز در زمان حال وجود دارد. گذشته هیچ وقت همانی نیست که خود بوده بلکه، آنی است که ما در آن بودهایم.
تنها خودم درباره سوژه فیلمهایم تصمیم میگیرم
کارگردان فیلم «شطرنج باد» گفت: بزرگترین پلان در «جام حسنلو» تنها سه ثانیه است. شما فکر کنید ابعاد این جام تنها بیست سانتی متر در بیست سانتی متر است. آن زمان فیلمبرداری یک کار سینمایی درهشت تا دوازده روز انجام میشد. ما ۲۳ روز فیلمبرداری کردیم. نورپردازی این اثر بسیار دشوار بود. باید به نوعی نورپردازی صورت می گرفت تا دیافراگم کمتر از هشت نباشد زیرا در غیر اینصورت تصویر از حالت فوکوس خارج میشد.
اصلانی بیان داشت: عادت یعنی ندیدن و ندیدن به معنی مرگ است. اشیا زندانی عادت ما هستند و ما باید بتوانیم رویه را تغییر دهیم و رسالت فیلم مستند، چنین چیزی است. من سال ۸۶ و سی سال پس از «شطرنج باد» فیلم سینمایی دیگری ساختم و تا امروز دیگر کار نکردم و اگر با حساسیت به این مسئله نگاه کنیم، خود کمتر از ماجرای حلاج نیست. هنوز کسی از من نمی پرسد چرا دیگر فیلمی نساختید؟
وی درباره شیوه کاری خود گفت: به جز فیلمی که درباره بانک ساختم، هیچ وقت کسی سوژه فیلمهای من را انتخاب نکرده است و تنها خودم درباره آن تصمیم میگیرم. من با موضوعات فیلمهایم زندگی میکنم. دورهای با مرحوم رهنما برنامهای را درباره بزرگان و چهرههای عرفانی تهیه میکردیم که از مراجع مهم ما، «تذکره الاولیا» بود. چون در آن زمان منابع به راحتی در دسترس نبودند، من برای تحقیق به کتابخانه مجلس و کتابخانه ملی میرفتم و رهنما متنها را تنظیم میکرد و آقای قائم مقامی آنها را میخواند. آن هنگام نیز یکی از متنها متعلق به حلاج بود و بنابراین من این کتاب را از پیش میشناختم.
هنگامی که انسان مرتکب اشتباه میشود یعنی هنوز زنده است
اصلانی با بیان اینکه اصولاً به امید و ناامیدی اعتقادی ندارد، گفت: جهان دائما در حال تغییر است و اخلاق باید خود را باید به صورت منظم با شکل جدید جهان تطبیق دهد. توصیه میکنم فراسوی امید و ناامیدی حرکت کنید و تنها به فکر عملی خلاق و سازنده باشید، حتی اگر آن عمل اشتباه باشد. انسان تنها موجودی است که اشتباه میکند و هنگامی که مرتکب اشتباه میشود، یعنی هنوز زنده است. انسان تنها موجودی است که اشتباه میکند و خود را به سمت ناشناختهها پرتاب میکند. اگر در چاله بیفتید بهتر از حرکت در مسیری مستقیم است. راه صاف برای افرادی است که راه رفتن بلد نیستند. راه رفتن برای افرادی است که به بی راهه میروند و باید این نکات را آموخت.
اصلانی با بیان اینکه از نظر من انسان جام اصلی است و این موضوع در فیلم وجود دارد، بیان داشت: وقتی یک اثر در زمان خود موفق نمیشود، جریانی ایجاد نمیکند اما این فیلم تأثیرات خود را داشت و نکته جالب این است که تا آن زمان اصلا کسی این جام را نمیشناخت. در جامعه روشنفکری ما نیز حلاج جایگاهی نداشت و فیلم «جام حسنلو» باعث مطرح شدن او شد و چند سال بعد توجه به این شخصیت زیاد شد و حتی تعزیه حلاج به صحنه رفت و این ها تاثیرات این فیلم هستند.
اصلانی بیان داشت: تمام تلاش من این است که دین خود را به جهانی که من را مادرانه پرورده و نگه داشته است ادا کرده و بتوانم وجوه شاعرانه این جهان را کشف کنم.
فیلم «جام حسنلو» باعث مطرح شدن این شی تاریخی شد
در ادامه این نشست ارد عطارپور درباره «جام حسنلو» گفت: امروز شاهد یک فیلم بسیار خوب بودیم که در سال ۱۳۴۶ ساخته شده است و فرصت تماشای این اثر ممکن بود که دیگر فراهم نشود. «جام حسنلو» یکی از فیلمهای مورد علاقه من در سینمای مستند است. در سال ۱۳۳۷ رابرت دایسون به همراه گروهش که در ایران حفاریهای باستان شناسی انجام میدادند، در تپه حسنلو این جام را پیدا کردند. جامی که مانند بسیاری از آثار دیگر از جمله جام شیردال مارلیک، مچاله شده است.
وی ادامه داد: بر روی این جام تصاویری روایت پردازانه حک شده است. آن زمان این اثر به اندازه بعضی الواح مکشوف مانند لوح داریوش سر و صدا ایجاد نکرد و فیلم «جام حسنلو» باعث مطرح شدن آن در محافل شد.نزدیکی این تصاویر اسطورهای که روایتی داستانی دارد و نزدیک کردن آن به دوره نزدیک به منصور حلاج، اتفاق ویژهای است. هر لحظه از این فیلم به نکات ریزی اشاره دارد.
عطارپور درباره ویژگیهای این اثر نیز گفت: فیلم از نظر تکنیکی از زمان خود بسیار جلوتر است و انقلابی در این زمینه به شمار رفته و نوع دیگر از بیان را به کار میگیرد. پیش از این اثر، فیلمی که با شکستن قالبهای تکراری و وارد شدن به عرصههای نو راهی تازه را در پیش گیرد وجود نداشت. مدتی پیش در محفلی حاضر بودم که فیلمهای تجربی روز را نشان میدادند و در میان آنها آثار خوبی وجود داشت. با این وجود و در مقایسه با آن فیلمها، اثر آقای اصلانی از نظر بیانی همچنان حرفهای بسیاری برای گفتن دارد و همچنان به عنوان یک اثر نو و جدید دارای ارزش است. فیلمی که غیر قابل تقلید است، هرچند بسیاری از مستند سازان از آن تاثیر گرفتهاند.
سینایی با حسرت ساخت فیلمی درباره «رضا عباسی» از دنیا رفت
عطارپور بیان داشت: فیلم دارای روایت است و هنر اصلانی در این است که روایت را از عصر بخصوصی گرفته و آن را با اسطورهها و نمادهای میترایی تلفیق کرده است. بنابراین زمانی که صدای فردی همچون هیتلر را در فیلم میشنویم، جای تعجبی ندارد چراکه با تصاویر کاملا هماهنگ است. روایت فیلم با هوشمندی از تذکره الاولیا برداشته شده و با تصاویر یک جام ترکیب شده است. از من خواسته شده بود که بر اساس پیکره مرد شمی فیلمی بسازم. اثری که نشانه حماسه و رستاخیز ایران است و من فکر میکردم چگونه میتوان این کار را صورت داد. در صورتی که اصلانی با نگاهی ویژه موفق به انجام این کار شده است. من معتقدم یک نگاه هنرمندانه پشت این کار است. چشمها در این اثر و نیز فیلم «جیغ» وجود دارد.
او با بیان اینکه اغلب اوقات شرایط ساخت فیلم فراهم نیست، بیان داشت: زنده یاد سینایی فیلمهای مختلف پرتره مخصوصا درباره نقاشهای مختلف ساخته بود.خود او به نقاشی علاقهمند بود و همه این فیلمها را کارگردانی کرده بود تا بتواند فیلم اصلی خود درباره «رضا عباسی» را بسازد. سینایی بیست سال در پی ساخت آن فیلم تلاش کرد و با حسرت ساخته نشدن اثر مورد علاقهاش از دنیا رفت. آقای اصلانی مایل هستند فیلمی درباره مولانا بسازند اما هیچ حمایتی از او صورت نمیگیرد. «جام حسنلو» فیلم یک جوان بیست و سه ساله بود و بدون آنکه تمایزی میان سینمای داستانی و مستند قائل شوم، از نظر من «جام حسنلو» یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران است.
در این نشست سعید رشتیان از مستندسازان شناخته شده، لادن طاهری رئیس فیلمخانه ملی ایران، اعضا باشگاه مخاطبان موزه سینما و علاقمندان سینمای مستند حضور داشتند.
برنامه «شبهای مستند موزه سینمای ایران» با همکاری انجمن تهیه کنندگان مستند سینمای ایران، سه شنبه هر هفته ساعت ۱۷ در سالن فردوس برگزار میشود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: محمدرضا اصلانی خسرو سینایی دفاع مقدس باستان شناسي ارتش جمهوري اسلامي ايران شهدا فیلمی درباره سینمای ایران جام حسنلو فیلم ها آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۸۲۹۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای حسن فتحی! تکلیف ما با آخرین ساخته شما دقیقا چیست؟
آفتابنیوز :
فیلم «مست عشق» بالاخره پس از حواشی فراوان اکران شد و در نخستین روز نمایش عمومی خود، یک رکوردشکنی سهمگین از خود به جای گذاشت و توانست با جذب ۵۱ هزار مخاطب، رکورد فروش روز نخست سینما را از آن خود کند. مجموع فروش این فیلم برای روز نخست، ۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بوده است.
آخرین ساخته حسن فتحی یکی از مهمترین فیلمهای چند سال اخیر است که حاشیههای زیادی در اطراف آن شکل گرفت و حالا بعد از چند سال رنگ پرده دیده است. یکی از پروژههای مهم و بینالمللی سینمای ایران درباره شخصیت محبوب عارفان و صالحان مولانا جلالالدین محمد بلخی. در ادامه مروری داریم بر متن و حاشیه و اطلاعات فیلم مست عشق.
بازیگران و عوامل فیلم مست عشق
یکی از ویژگیهای جذاب فیلم مست عشق ترکیب حضور بازیگران آن است. از ستارگان مطرح سینمای ایران و ترکیه همگی در این اثر سینمایی دور هم جمع شدهاند و میتوان این فیلم را یکی از مهمترین و پرستارهترین آثار سینمایی چند سال اخیر دانست؛ پارسا پیروزفر بازیگر مطرح و محبوب سینمای ایران در نقش مولانا بازی میکند و شهاب حسینی نیز در نقش شمس تبریزی با گریمی متفاوت و دیدنی در این اثر حضور دارد. حسام منظور دیگر بازیگری است که یکی از نقشهای اصلی این فیلم یعنی شخصیت حسامالدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا) را بر عهده گرفته است.
بوراک توزکوپاران بازیگر مطرح سینمای ترکیه در نقش سلطان ولد (پسر بزرگ مولانا) حضور دارد. بوران کوزوم دیگر بازیگر مطرح ترکیه است که نقش علاءالدین (پسر مولانا) را بازی میکند. اما شاید یکی از مهمترین چهرههای این فیلم هانده ارچل ستاره تلویزیون و سریالهای ترکیه است که در مست عشق در نقش کیمیا خاتون (دختر مولانا) حضور یافته است. بنسو سورال در نقش مریم، سلما ارگچ در نقش کِرّا خاتون (همسر مولانا)، ابراهیم چلیکول در نقش اسکندر و خالد ارگنچ ستاره مطرح ترکیه که پیش از این در سریال دیدنی حریم سلطان بازیگر نقش محوری بود در نقش پدر مولانا، از دیگر بازیگران این فیلم هستند.
مهران برومند تهیهکننده این اثر است که با سرمایهگذاران کشور ترکیه این فیلم را تولید کرده و تمامی تصاویر در کشور ترکیه ضبط شده است. فاهیر آتاک اوغلو آهنگساز آثاری همچون عمر و حریم سلطان، آهنگسازی موسیقی فیلم را بر عهده داشته و علیرضا قربانی موسیقی تیتراژ آن را اجرا کرده است.
خلاصه داستان
داستان فیلم مست عشق بخشی از زندگی «مولانا» و «شمس تبریزی» در سالهای ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری را به تصویر میکشد. این فیلم دربارهی رابطه «مولانا» با «شمس تبریزی» و عشقی که او نسبت به «شمس» داشت و تأثیر فراوان او بر زندگی و اشعار «مولانا» و عشق و ارتباط او با خدا و عرفان را به تصویر میکشد.
پرسش بزرگی که مست عشق مطرح میکند
صفحه اینستاگرامی فیلمتو که اخبار حوزه سینما را پوشش میدهد درباره ساختار فیلم مینویسد: آیا «مست عشق» سخنی تازه در باب یکی از رازآلودهترین روابط انسانی دارد؟ آیا سازندگان، مخاطب را به نکاتی مگو، ارجاع میدهند؟ پاسخ منفی است. پس چرا باید «مست عشق» را دید؟ به این دلیل که فیلم دارای هویتی مستقل است و خوانش مخصوص به خود از سوژه را دارد. وانگهی، یکی از کارکردهای سینما، تصویری کردن شنیدهها و خواندهشدهها است؛ حتی اگر حرفی تازه نداشته باشد.
مهم این است که حالا، در ویترین سینمای ایران فیلمی وجود دارد که فرازهایی از زندگی شمس و مولانا به همراه اتفاقات زمانه را تبدیل به یک روایت سرگرمکننده، با چاشنی قصه، فضاسازی، موسیقی، بازیهای خوب و ... کرده. تازه، در حد توان، تلاش کرده منصف باشد و از قدیسسازی و تاکید اغراقآمیز بر جغرافیا (ایرانی بودن مولانا) بپرهیزد. چون هدف اصلی فیلم همانی است که بارها شمس بیان میکند: «عشق یا تکلیف؟» و آنچه مولانا را از مرحله زهد به عرفان میرساند، رهایی از قید تکلیف و راهی شدن در وادی عشق است.
روایتی عامهپسند با حضور کمجانِ مولانا
الهه آرانیان در روزنامه خراسان مینویسد: در «مست عشق» حضور مولانا در قامت یک شاعر و عارف را خیلی کم رنگ خواهید دید و بیشتر روایت عاشقانه و معمایی از سرگذشت شمس تبریزی و اینکه چه بر سرش آمده و مرده یا زنده بودنش، شما را درگیر خواهد کرد. رفت و برگشت بین گذشته و حال و روایت آن چه قبلاً اتفاق افتاده و پل زدن به سمت آنچه در زمان حال رخ داده، به جذابیت فیلم کمک کردهاست. در روزگارِ مصادره مفاخر و بزرگان ایرانی، تأکید بر ایرانیبودن مولانا و زادهشدن او در بلخ و نیز زبان استوار فیلم نامه و استفاده از زبان رسمی فارسی در «مست عشق» شایسته تحسین است.
تیتراژ پایانی فیلم با صدای علیرضا قربانی و آهنگ سازی حسام ناصری از دیگر نقاط قوت آن است که در چند روز گذشته در فضای مجازی با بازخورد خوب مخاطبان همراه بودهاست. طراحی صحنه و طراحی لباس شخصیتها نیز متناسب با روزگار مولانا در قرن هفتم هجری است. عده قابلتوجهی از مخاطبان هم به تدوین فیلم انتقاد کردهاند. به هر حال «مست عشق» را با همه کموکاستیهایش باید دید و امیدوار بود که زندگی دیگر چهرهها و بزرگان فرهنگ و ادبیات این سرزمین هم به تصویر کشیده شود.
نظر کاربران چیست؟
آیدین سیارسریع: ساختن فیلمی درباره مولانا کار سختیه. اگه روی سیر و سلوک و تحول درونی مولانا تمرکز بشه جذابیتی برای مخاطب سینما نداره. از طرفی اگه کشمکش بیرونی اضافه و پرداخت هالیوودی پررنگ شه، میشه همین که دوستان زحمت کشیدن. ترکیبی از گیم آو ترونز و کلید اسرار. پس اصلا چه کاریه کلا؟
سوین: فیلم «مست عشق» بنظرم ارزش دیدن داره و جدا از بازیگران موسیقی فوقالعادهای داشت. هرچند میشه انتقادهایی مثل دوبله شدن دیالوگهای ترکی و کم بودن صحنههای شمس و مولانا مطرح کرد. بازیگری هانده ارچل اینبار عالی بود.
پرسفونه: واقعا از مست عشق خوشتون اومد؟ جز بازیگر خوشگل و دکور خفن چی داشت واقعا؟
محدثه: هانده ارچل یه استوری از مست عشق نذاشت حداقل بگه آره منم تو این کار بودم، بعد ما کم مونده رو تیشرتمون پوستر مست عشق رو چاپ کنیم چرا، چون ایران بعد عمری با یه کشور خارجی کار داده بیرون. ترکیه اونقدرا که باید و شاید خارجی نیست از هیجانت کم کن ایرانی.
مهرو: یه جوری از مست عشق بد میگید که آدم جرات نمیکنه بگه خوشش میاد. درسته شاهکار سینمایی نبود، وقتی اینقدر که داره له میشه هم نبود. همینجوری هم فتحی مجبور شده فیلم رو سلاخی کنه.
ماندانا: "مست عشق" رو دیدیم و به نظرم:
۱: بازی شهاب حسینی خوب نبود، حداقل نسبت به بازی ابراهیم چلیکول.
۲: فیلمنامهش خوب نبود، انتظاری که داشتم رو ندیدم، روایتهای سطحی داشت.
۳: جلوههای بصری قشنگی داشت.
۴: اگه کتاب ملت عشق بخونی برات جذابتره؛ که من نخوندمش!
منبع: سایت برترینها